Ηχογραφημένη συνομιλία με τους Γ. Μηχαηλίδη, Μ. Τσιλιανίδη, Δ. Μπουρζούκο στην εκπομπή Κραυγές απ’ τα κελιά
(Ακούστε την εδώ)
Ηχογραφημένη συνομιλία 7/04/11.
(Για να ακούσετε την συνομιλία πατήστε εδώ.)
Radio Revolt: Είναι η εκπομπή «αντιλαλούν οι φυλακές», μια εκπομπή που έχει σαν στόχο να σπάσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στους φυλακισμένους μας συντρόφους και σε εμάς γιατί προφανώς και δεν τους νιώθουμε απομακρυσμένους ή αποκομμένο κομμάτι, είμαστε ένα πράγμα και βρισκόμαστε μαζί σ’ ένα κοινό αγώνα. Σαν πρώτη εκπομπή θα ασχοληθούμε με δύο υποθέσεις, με την υπόθεση του Βύρωνα καθώς και με την υπόθεση εμπρησμού οχήματος της δεη, θα μιλήσουν ο Φεσσας Δημήτρης και ο Τσιφκας Σωκράτης, προφυλακισμένοι για την υπόθεση του Βύρωνα καθώς και ο σύντροφος Γιάννης Σκουλούδης.. Γιάννη μας ακούς; Θα θέλαμε να μας πεις κάποια λόγια για την υπόθεσή σου καταρχάς.
-Γιάννης Σκουλούδης: Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στο κομμάτι αυτό της υπόθεσής μου στο σύνολό της, όπου την τοποθετώ σε ένα κομμάτι συνθήκης με πολεμικά χαρακτηριστικά και το πώς ερμηνεύω αυτήν μέσα στο γενικότερο κλίμα που επικρατεί. Μην θέλοντας να συγκεκριμενοποιήσω το γεγονός κάνοντας μια στείρα αναφορά επί του θέματος και μη μπορώντας να ορίσω το γεγονός της σύλληψής μου ως μία «άτυχη στιγμή» την ώρα της πραγμάτωσης μιας επαναστατικής δράσης. Λοιπόν η επ αυτοφώρω σύλληψη μου την ώρα εμπρησμού οχήματος της δεη στις 13-10-10 αποτέλεσε και την αφετηρία για μια σειρά γεγονότων, όπως και το πρόσχημα για την έκδοση τεσσάρων ενταλμάτων σύλληψης για τους αναρχικούς επαναστάτες Φεσσά Δημήτρη, Τσίφκα Σωκράτη, Τσιλιανίδη Μπάμπη και Δημητσιάδη Δημήτρη και την άμεση φυγοδικία των ίδιων. Συνθήκη που επιβεβαιώνει την απόλυτα αρνητική αντιμετώπιση επί του θέματος και από τις δυο αντιμαχόμενες δυνάμεις. Αφενός παρατηρούμε ότι η διαρκώς εντεινόμενη προσπάθεια του στρατού της κυριαρχίας να μειώσει σε υλική βάση τον επαναστατικό κορμό και να απονευρώσει όλο και περισσότερες ανατρεπτικές διαθέσεις και αφετέρου την υπεροχική αποφασιστικότητα των συντρόφων να επιλέξουν τον ανυποχώρητο και αξιοπρεπή δρόμο της φυγοδικίας. Σκοπός όμως δεν είναι να κάνουμε απλή αναφορά σε γεγονότα αλλά να κατανοούμε και να διαβάζουμε κάθε κίνηση του εχθρού στην σκακιέρα του κοινωνικού πεδίου. Κάθε άτομο που τοποθετεί τον εαυτό του στο στρατόπεδο του μαχητικού αγώνα για ελευθερία, θα ήταν αυτονόητο να γνωρίζει πως οι συλλήψεις, όπως και κάθε πλήγμα που καλείται να αντιμετωπίσει, εφόσον ο αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη δεν αποτελούν κάτι απρόσμενο. Αντιθέτως η άμεση αντιμετώπιση κάθε επαναστατικής δραστηριότητας από τον εχθρό επιβεβαιώνει τον ίδιο τον πόλεμο. Όπως και την αποτελεσματικότητα κάθε διαδικασίας με ρηξιακά χαρακτηριστικά. Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος που χαράζουμε δεν θα είναι σε καμία περίπτωση στρωμένος με ροδοπέταλα, όπως και ότι κάθε ανταπόκριση από το αντίπαλο στρατόπεδο μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για εμάς, αυτό δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να λειτουργεί καταπραϋντικά για τον εχθρό, αλλά αποτελεί ένα ακόμα έναυσμα, μια ακόμα ευκαιρία για να οξύνουμε τον αγώνα, να προωθήσουμε τον ίδιο τον πόλεμο.
-Radio Revolt:Γενικά έχουμε έξαψη της κοινωνικής αναταραχής, βλέπουμε μαχητικές συγκρούσεις, απεργίες, έχουμε ένα κοινωνικό κίνημα των κατοίκων της Κερατέας, το οποίο ενοχλεί το κράτος, το οποίο παθιασμένο προσπαθεί να το καταστείλει. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
-Σ.Γ.:Πιστεύω κι εγώ πως το κυριότερο χαρακτηριστικό που διακρίνει αυτή την περίοδο είναι αυτό της κοινωνικής σύγχυσης. Στην συνθήκη αυτή, το σύνολο της κοινωνίας έρχεται να αντιμετωπίσει προβλήματα, καταστάσεις και αδιέξοδα που δε περίμενε να συναντήσει στην πορεία του. Αφού ο τρόπος ζωής που προωθήθηκε από το υπάρχον οικονομικοπολιτικό σύστημα στο σύνολο των αναγκών που δημιούργησε και μετέπειτα του προσέφερε αρχίζει να εκλείπει. Και τα όνειρα για ανέλιξη στην κλίμακα της κοινωνικής καταξίωσης έχουν φτάσει σε τέλμα. Στο σημείο αυτό αρχίζει να παρατηρείται ένας κοινωνικός αναβρασμός, μια γενικευμένη αναστάτωση στις μητροπόλεις: Οι μικρές αρνήσεις σε κοινωνικές συμβάσεις, τα κινήματα «Δεν Πληρώνω», οι έμπρακτες απαντήσεις των κατοίκων της Κερατέας, καθιερωμένες μαζικές απεργίες, συγκρουσιακού χαρακτήρα είναι μόνο μερικά κομμάτια που συνθέτουν ένα ολόκληρο σκηνικό σύγκρουσης με το υπάρχον. Ο καπιταλισμός σαν ένα ευέλικτο και συνεχώς εξελισσόμενο σύστημα πέφτει συνέχεια σε αντιφάσεις που δημιουργεί ο ίδιος. Καλείται να αντιμετωπίσει όλο αυτό το κλίμα δυσαρέσκειας, με λίγα λόγια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Τα κύματα αμφισβήτησης και δυσανασχέτησης, όπως και ο φόβος για μια μετέπειτα ρήξη με τις υπάρχουσες δομές επιτάσσουν ρυθμούς εγρήγορσης, όπως και την ενεργοποίηση όλων των μέσων καταστολής που συμβάλλουν στην άμεση θωράκιση του. Μετά από αυτό καλούνται να αναλάβουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο μηχανισμός αυτός που αποτελεί μια από τις βασικότερες πτυχές της κυριαρχικής πανοπλίας, είναι αυτός που θα φροντίσει να διασφαλίσει και να ομαλοποιήσει τις έκρυθμες καταστάσεις που εξελίσσονται στο κοινωνικό περιβάλλον. Κρατώντας τις «ισορροπίες» πάντα με πρόσχημα το ψέμα της αντικειμενικής πληροφόρησης που είναι στην ουσία προπαγάνδα. Άλλη μια αποστολή αυτού του μηχανισμού είναι το να κατέχει τη θέση του διαμεσολαβητή της κοινωνίας με την κρατική εξουσία προωθώντας συγκεκριμένες αντιλήψεις και διαμορφώνοντας με αυτό τον τρόπο παθητικές ανεργοποιημένες μονάδες. Οι κατασταλτικές κινήσεις του κράτους όμως δεν σταματούν εδώ. Παράλληλα με όσα προανέφερα πριν, το κομμάτι της κοινωνίας που θα επιλέξει να κινηθεί αντίθετα με τα υπάρχοντα σχέδια και κανόνες θα συναντήσει άλλες μεθόδους του κράτους. Θα είναι αυτό που θα αντιμετωπίσει και την πιο άμεση καταστολή που στοχεύει στην φυσική εξόντωση των υποκειμένων που επιλέγει να πράξει παραβατικά και ριζοσπαστικά. Δηλαδή που μπορεί να αποτελέσει «πρόβλημα» για την κοινωνία και να απορρυθμίσει την «σωστή»λειτουργία της. Προφανώς αναφέρομαι στους μπάτσους που με τη συνεχή τους αναβάθμιση σε υλικό επίπεδο, όπως και σε ανθρώπινο δυναμικό, συνθέτουν την εικόνα κάποιων εξειδικευμένων τιμωρών που σε συνδυασμό την όλο και μεγαλύτερη θωράκιση της πόλης από συστήματα ασφαλείας, κάνουν το αστικό περιβάλλον να φαντάζει το πιο ακατάλληλο πεδίο για να πραγματοποιηθεί μια προβατική πράξη. Καταλήγοντας, θέλω να προσθέσω ότι η συνεχώς αυξανόμενη χρησιμοποίηση νέων μέσων που στοχεύουν στην αυτοπροστασία του εχθρού και στην διατήρηση της αστικής τάξης και ησυχίας, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μας πτοήσει. Αντιθέτως τέτοιες κινήσεις καταστολής απαιτούν περισσότερη οργάνωση και προσοχή από μεριάς μας. Τέλος θέλω να στείλω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και δύναμη στους συντρόφους που βρίσκονται στις φυλακές, όπως και σε εσάς έξω που από την πρώτη στιγμή σταθήκατε δίπλα μας με τις κάθε είδους κινήσεις αλληλεγγύης σας.
-R.R.:Ευχαριστούμε πολύ σύντροφε, στη συνέχεια θα μιλήσει ο Τσίφκας Σωκράτης.. Να θυμίσουμε ότι ο σύντροφος βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Αυλώνα μαζί με τον σύντροφο Σκουλούδη και τα αδέρφια Αναστασιάδη. Σωκράτη θα ήθελα να μου πεις ένα γενικότερο ιστορικό της υπόθεσής σας, πως ξεκίνησε και τι εξέλιξη είχε στην συνέχεια.
-Τζίφκας Σωκράτης:Ναι, τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά: 13 Οκτώβρη του 2010 συλλαμβάνεται επ αυτοφώρω ο αναρχικός επαναστάτης και σύντροφος Γιάννης Σκουλούδης κατά την διάρκεια εμπρηστικής επίθεσης σε οχήματα της δεη στη λεωφόρο του μ.αλεξανδρου στη νέα παραλία στην θεσ/νικη, υπόθεση για την οποία έχει περήφανα αναλάβει την ευθύνη, σχεδόν άμεσα εκδίδονται τέσσερα εντάλματα σύλληψης για εμάς.. Στο σημείο εκείνο βάζοντας κάτω τις καταστάσεις και ζυγίζοντας τα δεδομένα και τις επιθυμίες, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τον κάθε άλλο παρά εύκολο δρόμο της φυγοδικίας. Εδώ θα ήθελα να πω πιο συγκεκριμένα πως η φυγοδικία δεν είναι μια επιλογή, όπως και κάθε άλλη επιλογή, ιδωμένη ή αποκομμένη, επαναστατική ή με την ευρεία έννοια αξιοπρεπής. Δύο είναι οι κύριοι παράγοντες που θα καθορίσουν την φύση της: τα υποκείμενα και οι στοχεύσεις. Όσον αφορά τα υποκείμενα, η επιλογή της φυγοδικίας θα ορθωθεί αξιοπρεπώς απέναντι στην όποια δίωξη-κατηγορία, εφόσον τοποθετείται η συνείδηση πάνω από το ένστικτο της ελευθερίας και επιτάσσει καμία οικειοθελή μας παράδοση στα χέρια του εχθρού, καμία συνδιαλλαγή με τους εκπροσώπους της κυριαρχίας. Όσον αφορά τώρα τις επιδιώξεις- στοχεύσεις το ζήτημα είναι να θέσει το άτομο τον εαυτό του ξεκάθαρα απέναντι στους διώκτες του. Να οργανώσει στο απόλυτο την επιβίωσή του έξω από τους νόμους και τέλος να μπει σε θέση μάχης ενάντια σε αυτούς. Το να τοποθετήσουμε τους δικούς μας εαυτούς σε αυτή τη θέση, προφανώς εμπεριείχε ένα ρίσκο ή μάλλον πολλά είδη ρίσκου. Ήταν εν μέρει λάθος να αναβαπτίσουμε τις ενδείξεις φαντάσματα, αν και αναμφίβολα η θέση του διωκόμενου πάντα γεννάει παραισθήσεις καταδίωξης οι οποίες πρέπει να ξεπερνιούνται. Σε επίπεδο πάντως αυτοκριτικής και μετάδοσης εμπειριών άπαξ και η λογική θριαμβευσει επί του ενστίκτου, οφείλει κανείς να μην κινείται σε καμία περίπτωση βάσει του τελευταίου. Κάπως έτσι καταλήξαμε και στην σύλληψή μας τρεις ακριβώς μήνες μετά τα εντάλματα 13 Γενάρη στην περιοχή του Βύρωνα στην Αθήνα. Η αντιτρομοκρατική στα λημέρια της προφανώς δεν μας φέρθηκε με το γάντι και νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ καθόλου σε αυτό. Ήταν και «λογικό» αυτό αφού στην δική μας περίπτωση οι ανακριτές αντιμετώπιζαν μόνο άρνηση. Από την άρνηση λήψης αποτυπωμάτων και dna μέχρι την άρνηση να υπογράψουμε οτιδήποτε. Τέλος, τονίζοντας ότι αναφέρομαι αποκλειστικά στα γεγονότα από τη σύλληψή μας και μέχρι να οδηγηθούμε στις φυλακές Αυλώνα και κορυδαλλού όπου κρατούμαι εγώ και άλλοι τρεις σύντροφοι, θα ήθελα εκ μέρους όλων να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συντρόφους που παρευρέθηκαν στα δικαστήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, συγκρούστηκαν ακόμα και με τους εκαμίτες που μας μετέφεραν, σπάσαν το κυρίαρχο κλίμα των ημερών και μας τροφοδότησαν με απερίγραπτη ποσότητα δύναμης.
-R.R.:Την ίδια στιγμή που πραγματοποιήθηκε η δικιά σας σύλληψη, πραγματοποιήθηκε και η σύλληψη της Φαίη Μάγιερ, βασιζόμενη αποκλειστικά στην μαρτυρία μπάτσων που προσπάθησαν να την εμπλέξουν στην υπόθεση σας. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
-Τζίφκας Σωκράτης:Όσον αφορά το ζήτημα της Φαίης Μάγιερ, θέλω να πω άλλη μια φορά δημοσίως ό,τι είπαμε ενώπιον των ανακριτικών αρχών, δηλαδή ότι η κοπέλα δεν έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες που της απαγγέλλονται, αφού σε καμία περίπτωση δεν έκανε τις επιλογές τις οποίες οι τέσσερις μας κάναμε από κοινού και δεν πήρε τις ίδιες αποφάσεις με εμάς, αξίζει να κάνω και ένα πιο συγκεκριμένο σχόλιο: Το ότι οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει η Φαίη βασίζονται σε έντυπο αναρχικό υλικό που βρέθηκε στο σπίτι της και στο γεγονός ότι αποκαλεί τους πολιτικούς κρατούμενους, «πολιτικούς κρατούμενους», αποδεικνύει πως το κράτος στα πλαίσια του ότι προσπαθεί να εξελιχθεί πάνω στην καλή θέληση των υπηκόων του, θα προσπαθήσει να εξαλείψει κάθε ανατρεπτικό σκεπτικό, ξεκινώντας βέβαια –γιατί είμαστε στην αρχή ακόμα- από τα πιο ριζοσπαστικά εξ αυτών..
-R.R.:Σ’ ευχαριστούμε πολύ, όλες αυτές οι πληροφορίες βοηθάνε και προς τα έξω να πάρουν κάποια άτομα τις πληροφορίες που τους λείπουν και να διαμορφώσουν τις απόψεις τους.. Θέλω να σε ρωτήσω αν έχεις κάποιο μήνυμα προς τους συντρόφους που βρίσκονται έξω.
-T.Σ.:Πιστεύω πως λόγω των τρεχουσών κοινωνικών συνθηκών, γίνεται τώρα περισσότερο επιτακτική από ποτέ, όσο και εφικτή, η αναρχική και επαναστατική δράση. Αυτό περιλαμβάνει αφενός την διάδοση και εξέλιξη του ανατρεπτικού λόγου και αφετέρου την εφαρμογή και εξέλιξη της ανατρεπτικής πράξης. Ζούμε στην εποχή που οι δικαιολογίες για στασιμότητα θα οδηγήσουν στην ήττα. Ο φόβος δεν χωράει στις επιλογές μας και πρέπει να υπερνικηθεί. H αμυντική στάση που την ακολουθεί η οπισθοχώρηση, οι όποιες αγκυλώσεις και οι δηλητηριώδεις ρήξεις χωρίς διαλεκτική ουσία, θα μας κάνουν έρμαια μπροστά στους θυελλώδεις ανέμους. Στην εποχή της ανατοποθέτησης της κυριαρχικής δύναμης απέναντί μας οφείλουμε –και το τονίζω να συνεχίζουμε να παρενοχλούμε τα γλυκά όνειρα των δυναστών αυτού του κόσμου. Στην εποχή των 40 και πλέον πολιτικών κρατουμένων όποιος ξεχνά τους αιχμαλώτους και τους νεκρούς του κοινωνικού πολέμου, ξεχνά και τον ίδιο τον πόλεμο. Όποιος θυμάται μόνο αυτούς δεν τον έχει αντιληφθεί καν.
-R.R.:Σ’ευχαριστούμε Σωκράτη για την συνομιλία που είχαμε μαζί σου.. Στο σημείο αυτό θα έχουμε συνομιλία με τον Φεσσά Δημήτρη, ο οποίος βρίσκεται προφυλακισμένος στη φυλακή Κορυδαλλού μαζί με τον Τσιλιανίδη Μπάμπη και Δημητσιάδη Δημήτρη, Δημήτρη μας ακούς; Χαιρόμαστε που σε ακούμε από το τηλέφωνο, αν και προφανώς θα προτιμούσαμε να ήσουνα δίπλα μας.. Θέλω να σε ρωτήσω μιας και βρισκόσασταν οι 3 από εσάς για την υπόθεση του Βύρωνα στις φυλακές Κορυδαλλού και ο Σωκράτης βρισκόταν στις φυλακές αυλώνα, τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε για να συντάξετε το κείμενο.
-Φεσσάς Δημήτρης:Καλησπέρα κι από εμένα από τον Κορυδαλλό.. Καταρχάς εμείς θέλουμε να εξηγήσουμε γιατί μας πήρε δυο μήνες για να φιάξουμε το κείμενο επικοινωνίας. Το συγκεκριμένο κείμενο το εκλαμβάνουμε ως κάτι το οποίο εξηγεί με την σειρά του το ποιοι είμαστε, γιατί είμαστε φυλακισμένοι και γενικότερα τη θέση μας μέσα σε αυτόν τον επαναστατικό πόλεμο. Τώρα το συγκεκριμένο κείμενο επίσης είχε σκοπό να μιλήσει για τις επιλογές, τα λάθη μας όπως και τα όνειρα και της αρνήσεις μας. Και γενικότερα το εκλαμβάνουμε ως ένα κάλεσμα προς αναζήτηση συνεργών το οποίο θα βοηθήσει στην σύμπραξη πάνω στην εξέλιξη της επαναστατικής υπόθεσης. Τώρα πιο συγκεκριμένα, εγώ, ο Δημήτρης και ο Μπάμπης μεταφερθήκαμε στον κουδαλλό και ο Σωκράτης στον Αυλώνα, που είναι με τον Γιαννάκη και τα αδέρφια Αναστασιάδη. Το γεγονός όπως μπορείτε να καταλάβετε είναι επιβραδυντικό και για τις κουβέντες πάνω στο κείμενο, για την δημιουργία αξόνων και θεματικών. Παρόλαυτά και μετέπειτα δημιουργήθηκε πρόβλημα όταν μετέπειτα προσπαθήσαμε να συνδέσουμε τα κομμάτια που είχε γράψει ο καθένας. Τώρα εμείς στον Κορυδαλλό όταν μπήκαμε στην φυλακή είχαμε το εξής πρόβλημα: εγώ και ο Δημήτρης ήμασταν σε ένα κελί και ο Μπάμπης ήταν αλλού μόνος του. Με άλλους κρατούμενους ήταν δύσκολο να βρούμε και χρόνο και χώρο για κουβέντα, ακόμα και γράψιμο. Γενικότερα ήταν οι πρώτες μέρες μέσα στην φυλακή και ήταν απαραίτητη κάποια ξεκούραση από την ταλαιπωρία που περάσαμε. Πέρασε ο καιρός, βρήκαμε και ένα δικό μας κελί, χρειαζόταν βάψιμο και καθάρισμα για να το κάνουμε βιώσιμο τέλοσπάντων.. μετά άρχισε να μας επηρεάζει η συνθήκη του εγκλεισμού.. αρχίσαμε να το γράφουμε αλλά ο χρόνος για περαιτερω βελτιώσεις του κειμένου ήταν δύσκολο να βρεθεί.. Είμαστε και λίγο παιδιά των υπολογιστών και ήταν δύσκολο να το γράφουμε σε τετράδιο γιατί ήταν μεγάλο το κείμενο.. Τα προβλήματα προσπεράστηκαν αν και τώρα εντοπίσαμε κάποια λάθη, συντακτικά και ορθογραφικά.. αυτά πάνω κάτω γι’αυτό το θέμα.
-R.R.:Όταν μπήκατε στην φυλακή βρισκόσασταν και σε διαφορετικά κελιά, μετά όταν μπήκατε σ’ένα κελί φροντίσατε να το κάνετε βιώσιμο γιατί ως γνωστόν οι ελληνικές φυλακές αλλά και γενικότερα όλες οι φυλακές δεν φημίζονται ούτε για την φιλοξενία τους ούτε για τις συνθήκες υγιεινής τους.. Θα θέλαμε να μας αναπτύξετε την άποψη που έχετε πάνω στις φυλακές.
-Φ.Δ.:Συνήθως όταν μιλάμε για φυλακές ξεκινάμε πάντα από τις συνθήκες διαβίωσης.. δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές. Ας πούμε για παράδειγμα τα κελιά έχουν φιαχτεί για ένα άτομο και μένουν τέσσερις. Το κρύο νερό είναι συχνό φαινόμενο στα ντουζ, πολύ σπάνιο να πετύχεις ζεστό, γενικά βρωμιά και τέτοια.. Τώρα μια γενικότερη ανάλυση πάνω στη φυλακή όπως την βιώνουμε εδώ πέρα: όπως έχουν πει και οι άλλοι αγωνιστές και κρατούμενοι γενικότερα, η φυλακή είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Ουσιαστικά μια κλειστή κοινωνία που τα χαρακτηριστικά που διέπουν τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους είναι ίδια με αυτά των εκτός των τειχών κοινωνίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι λόγω του μικρού αριθμού των ατόμων και της συνεχόμενης τριβής που έχουν μεταξύ τους, οι αντιφάσεις και οι ρόλοι είναι πολύ πιο έντονοι και πολύ πιο διακριτοί. Δηλαδή η ιεραρχία είναι απόλυτα διακριτή και απόλυτα δομημένη και αφορά και τους έγκλειστους και τους δεσμοφύλακες. Η έννοια του σεβασμού είναι άγνωστη σε πολλούς και συνήθως όσοι δεν έχουν σεβασμό τον αντικαθιστούν με τον φόβο. Κυριαρχικότητα, υποταγή, ρουφιανιά, γλύψιμο παρατηρούνται καθημερινά στην συναναστροφή των ανθρώπων στο ίδρυμα. Κάτι άλλο σημαντικό είναι η διαμεσολάβηση που υπάρχει εδώ πέρα , ακόμα και για μια βασική σου ανάγκη για να την εκπληρώσεις κάποιος πρέπει να διαμεσολαβήσει για σένα, από τον αρχιφύλακα ή δεσμοφύλακα μέχρι έναν παλιότερο κρατούμενο. Το πιο σημαντικό πιστεύω είναι ότι ακόμα και σε αυτή την συνθήκη που σε κανέναν άνθρωπο δεν αρέσει, είναι απάνθρωπη δηλαδή, έχει καταφέρει όμως να αφομοιώσει τους ανθρώπους και τους ενσωματώνει στο περιβάλλον αυτό. Δηλαδή τις φυλακές, ακόμα και την υλική υπόστασή τους και την λειτουργία τους τις συντηρούν σε μεγάλο βαθμό οι ίδιοι οι κρατούμενοι, όπως συμβαίνει και με τα αστικά κέντρα. Κι εδώ λοιπόν υπάρχει εργασία, η διαφορά είναι ότι το αντάλλαγμα δεν είναι χρήματα αλλά η μείωση της ποινής κάνοντας δουλειές που χρειάζονται από βαφέας, υδραυλικός, μάγειρας, καντινιέρης, εμείς συγκεκριμένα είμαστε στο τυπογραφείο.. Παρόλαυτά υπάρχει και μία άλλη εργασία που είναι από κρατούμενο προς κρατούμενο, δηλαδή να τους πηγαίνεις τα ψωμιά και τον πάγο μέχρι να τους μαγειρεύεις και η αμοιβή είναι αγαθά όπως τηλεκάρτες και τσιγάρα. Άλλοι κατασκευάζουν διάφορα αντικείμενα χρήσιμα και καταλαβαίνουμε ότι ένα άλλο φαινόμενο που λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις εδώ είναι η εμπορευματοποίηση. Από τον Σκλαβενίτη, σούπερ μάρκετ, που έχει αναλάβει εδώ τον Κορυδαλλό και έχει κάνει χρυσές δουλειές.. γιατί εδώ συγκεκριμένα στον Κορυδαλλό το φαγητό δεν τρώγεται και είσαι αναγκασμένος να αγοράζεις συνέχεια πράγματα για να τα μαγειρέψεις ο ίδιος. Από την άλλη είναι οι φυλακισμένοι που βρίσκουν ένα σωρό τρόπους για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες άλλων κρατούμενων. Ας πούμε ότι κάποιος δεν έχει λεφτά να πάρει τηλεκάρτες να πάρει να μιλήσει με τους δικούς του κλπ θα κάνει τον κουβαλητή σε αυτούς που έχουνε. Με αυτές τις δραστηριότητες οι κρατούμενοι μένουν απασχολημένοι γενικότερα και έτσι η φυλακή συντηρείται με λιγότερο κόπο και χρήματα από το κράτος. Αυτό σε κάποια φάση γυρνάει μπούμερανγκ γιατί η επανάληψη και της καθημερινότητας και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης δηλαδη αυτές οι αλλοτριωμένες σχέσεις που περιγράψαμε παραπάνω.. δημιουργούν μία αποπνικτική ατμόσφαιρα. Έτσι εμείς συγκεκριμένα δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε πετύχει εντάσεις αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι εντάσεις συνήθως εκτονώνονται σε άλλους κρατούμενους και σχεδόν ποτέ στους δεσμοφύλακες. Ακόμα και η απασχόληση και η επιτήρηση από τους φύλακες από μόνα τους δεν μπορούν να τιθασεύσουν τους κρατούμενους. Υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί ελέγχου που είναι πιο ύπουλοι και οι οποίοι κρατάνε τους φυλακισμένους σε μια κατάσταση ύπνωσης, τους καθιστούν λιγότερο επικίνδυνους και κατά επέκταση αυτού τους αποξενώνουν. Παραδείγματα: τηλεοράσεις. Οι τηλεοράσεις είναι σε πολλά κελιά περισσότερες από τους κρατούμενους, λειτουργούν ασταμάτητα όλη μέρα.. σε αποχαυνώνει. Μετά είναι η πρέζα. Μετά είναι τα ψυχοφάρμακα που παίρνουν κάποιοι αντί για πρέζα. Και φυσικά για όσους δεν φτάνουν όλα τα παραπάνω υπάρχει και η απειλή των πειθαρχικών που είναι η τιμωρία μέσα στην ίδια την τιμωρία. Και κατ’επέκταση αυτού η απομόνωση.. Αυτές οι συνθήκες, κακά τα ψέματα, αποκτηνώνουν έναν άνθρωπο. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που συνεχίζουν να φέρονται και να ζουν με αξιοπρέπεια εδώ πέρα μέσα. Και αυτοί δεν είναι μόνο αιχμάλωτοι του κοινωνικού πολέμου όπως μπορεί να νομίζουμε. Είναι άτομα που αρνούνται να οδηγηθούν στην παραίτηση, αναγνωρίζουνε δηλαδή τον εχθρό στον ίδιο τον εγκλεισμό και στους μηχανισμούς που τον συντηρούνε. Και όσον αφορά εμας σαν ατομικότητες, σαν επαναστάτες που θεωρούμε τους εαυτούς μας, η συνέχιση του αγώνα και του επαναστατικού σκεπτικού είναι κάτι σημαντικό για εμάς. Δηλαδή προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε και με άλλους κρατούμενους, να διαχύσουμε αυτό το σκεπτικό και να ανοίξουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας γιατί όταν υπάρχει μία επικοινωνία, είσαι σε μια ετοιμότητα για ευκαιρίες που θα σου επιτρέψουν να διαταράξεις την ομαλή λειτουργία της φυλακής. Τέλος έχουμε να κάνουμε μια πρόταση όσον αφορά τις φυλακές: αυτή είναι η καταστροφή τους και αυτή η καταστροφή των φυλακών είναι και η καταστροφή του σύγχρονου αστικού κόσμου και των κοινωνικών σχέσεων που συντηρούνε.
-R.R.:Πολύ σωστά το έθεσες γιατί όπως είναι γνωστό, όσο υπάρχουν φυλακές κανείς μας δεν είναι ελεύθερος, είτε μέσα είτε απ’έξω και γενικότερα αυτό με τις φυλακές και με τις κάμερες που υπάρχουν μέσα και με την παρακολούθηση προσπαθούν να το περάσουν και προς τα έξω, μια ουσιαστικά κοινωνία ελέγχου και η δικιά μας απάντηση δεν πρέπει να είναι άλλη από την καταστροφή της. Θα ήθελα να μου πεις πώς χειρίστηκαν τα μμε την υπόθεσή σας γιατί θυμόμαστε ότι ακούγαμε κάτι εκτρώματα «μεγάλη επιτυχία της ελ.ασ που έπιασε τους μεγάλους τρομοκράτες και που τώρα θα κοιμόμαστε όλοι ήσυχοι.. Που επιχείρησαν να σας συνδέσουν με την συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς, θα θέλαμε να μας πεις κάποια λόγια πάνω σε αυτό.
-Φ.Δ.:Οι δημοσιογράφοι όσον αφορά το πώς χειρίστηκαν την συγκεκριμένη υπόθεση, επιβεβαίωσαν ουσιαστικά, όπως έχουν επιβεβαιώσει και στο παρελθόν ότι έχουν ταχθεί ξεκάθαρα με την πλευρά του εχθρού. Πιστεύω ότι στην εποχή μας ότι γενικότερα οι δημοσιογραφικοί κύκλοι χρησιμοποιούν την δύναμη που έχουν τα μμε για να περάσουν άμεσα ή έμμεσα τα μηνύματα του κράτους στην κοινωνική μάζα. Το κανάλι ALFA προσπάθησε από την αρχή να μας συνδέσει με την σπφ. Για εμάς ήταν λιγότερο έντονο γιατί δεν τα πετύχαμε στα κανάλια παρά μόνο σε εφημερίδες που μας στείλατε εσείς αργότερα αλλά έχουμε μια ερμηνεία πάνω σε αυτό. Αυτό το έκαναν γιατί ήθελαν να δείξουν ότι το αντάρτικο πόλης δεν αποτελείται από τίποτα άλλο παρά από μία κλίκα συγκεκριμένων ανθρώπων. Ήθελαν να αποδυναμώσουν την οικειοποιησιμότητα της συγκεκριμένης τακτικής. Τώρα κάτι άλλο πάνω στο οποίο έχουν εξειδικευτεί ειδικά τα μμε τα τελευταία χρόνια, είναι η δημιουργία κλίματος ή η διόγκωση ενός ήδη υπάρχοντος. Στην προκειμένη το κλίμα που επιχειρήθηκε να δυναμωθεί είναι αυτό που επιχειρήθηκε να διαμορφωθεί πριν από μερικούς μήνες. Το συγκεκριμένο κλίμα περιέχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: το κράτος είναι παντοδύναμο και όποιος επιχειρήσει να του αντιτεθεί θα συντριφθεί. Ουσιαστικά είμαστε κι εμείς μέρος μιας σειράς συλλήψεων που υπήρχε μικρή χρονική σειρά μεταξύ τους.. τον έναν μήνα έπιαναν κάποιον τον άλλο μήνα κάποιον άλλο και αυτό χρησιμοποιήθηκε από τα φερέφωνα της εξουσίας ώστε να μεταφέρει στο κοινωνικό σώμα ότι ο εσωτερικός εχθρός του κράτους, εννοώντας εμάς, όχι μόνο ότι μας αποδυναμώνουν αλλά ότι βρισκόμαστε στον επιθανάτιο ρόγχο, ότι πεθαίνουμε. Κάτι που όχι μόνο δεν ίσχύει, αλλά ουσιαστικά είναι το εντελώς αντίστροφο καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι εντάσσονται σε αυτόν τον πόλεμο. Γενικά είναι νομίζω ξεκάθαρο από όλους ότι έχοντας σαν στόχο την απονοηματοδότηση των επιλογών μας, παρουσιάζουν γενικότερα τις τάξεις μας αποδεκατισμένες. Στέλνοντας πάλι το ίδιο μήνυμα: ότι το κράτος έχει υπεροπλία. Και γενικότερα εμάς ως άτομα μας παρουσιάζουν με αδιέξοδα σκεπτικά, κατά προτίμηση νεαρούς τα οποία έφαγαν τα μούτρα τους, έκαναν απερισκεψίες γενικώς και τελικά το κράτος μας έπιασε.. ότι φάγαμε τα μούτρα μας που λέγαμε πριν. Καταλήγουμε ότι ο διαχωρισμός σε καλούς και κακούς δημοσιογράφους όχι μόνο είναι άτυπος αλλά θα λέγαμε ότι είναι και επικίνδυνος. Γιατί τα μμε εντάσσονται και αυτά στο οπλοστάσιο του κράτους και όσο πιο γρήγορα γίνει κατανοητή αυτή η συνθήκη από εμάς, τόσο πιο οργανωμένα θα την αντιμετωπίσουμε.
-R.R.:Ξεκαθαρίστηκε κι αυτό. Για εμάς από έξω που γνωρίζαμε κάποια πράγματα πάνω στην υπόθεση, όλος ο τρόπος με τον οποίο την παρουσίασαν τα μμε μόνο γέλιο μας προκάλεσε. Θα ήθελα τώρα να μας πεις κάποια πράγματα για το πώς βλέπεις την κατάσταση έξω τώρα και με το δντ, τις κοινωνικές επιθέσεις στην Κερατέα.. πώς βλέπετε τις γενικότερες συνθήκες έξω;
-Φ.Δ.:Θεωρούμε ότι βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο και εσωτερικά και κοινωνικά. Είναι ένα χρονικό σημείο που πιστεύουμε ότι θα επηρεάσει και θα μεταλλάξει ακόμα και θα ανακόψει την εξουσιαστική πορεία των ανθρώπινων κοινωνιών. Οι οικονομικοί πολιτικοί και κοινωνικοί διαχειριστές των ζωών μας οι κρατούντες δηλαδή, βλέπουμε ότι ανασυγκροτούνται και αποζητούν από τους υπηκόους τους περισσότερη παραγωγή και κατανάλωση, επιβάλλοντας ακόμα πιο εξαντλητικές και εντατικές διαδρομές, στα πλαίσια που αυτοί οι ίδιοι είχαν προκαθορίσει. Το δικό μας στρατόπεδο από την άλλη, ένα στρατόπεδο που το μόνο του αρνητικό είναι η μη μονιμότητα όσων μάχονται στο πλευρό του. Έχουμε ουσιαστικά μια ευκαιρία και πρέπει να την αρπάξουμε εδώ και τώρα αν θέλουμε να ονειρευόμαστε πως κάτι διαφορετικό μπορεί να γεννηθεί στον τρόπο ζωής, στο επίπεδο των σχέσεων, στο επίπεδο του αγώνα. Τα έχουμε συγκεκριμενοποιήσει κάπως τα πράγματα εμείς, δηλαδή: ένα πρώτο βήμα είναι η αντιστροφή του κλίματος της ηττοπάθειας που έχει με την ευθύνη όλων, και αυτό θέλω να το τονίσω, με την ευθύνη όλων γεμίσει τις σκέψεις και τις καρδιές μας όλων μας με φόβο και ηττοπάθεια. Ένα τραγούδι από Ναυτία λέει: Αν σταματήσουμε εδώ χανόμαστε για πάντα. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι και όλες. Σήμερα λοιπόν πιστεύουμε ότι είναι η στιγμή που πρέπει να αναλογιστούμε τα λάθη μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να ξαναβγούμε στους δρόμους να επικοινωνήσουμε, να συνωμοτήσουμε και εν τέλει να επιτεθούμε. Πρέπει να έρθουμε σε επαφή με τους εαυτούς μας πρώτα και κύρια, μετά με τους γυρω μας, με όλους όσους αγωνίζονται και να συνθέσουμε απόψεις και πρακτικές για να υφάνουμε το σχέδιο από την αρχή ουσιαστικά για να οικοδομήσουμε τις δομές μας. Ο τρόπος που θα γίνει αυτό πιστεύουμε ότι είναι πολύμορφα, αδιάλλακτα και επιθετικά. Τώρα όσον αφορά το δντ και την οικονομική κρίση, καταλαβαίνουμε όλοι ότι έχει ξεκινήσει να υπάρχει ένα κλίμα δυσαρέσκειας γενικότερα.. Αυτό το κλίμα δυσαρέσκειας εμείς πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε έξυπνα. Πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε ως μια αφορμή επαφής με τον κόσμο, ως μια αφορμή επέκτασης του πολέμου με το κράτος. Το παράδειγμα των κατοίκων της Κερατέας ή των ριζοσπαστικοποιημένων απεργών, σημαντικό θα ήταν να γίνει φάρος αγώνα αλλά και ένα σημείο το οποίο πρέπει να ξεπεράσουμε προς μια ριζοσπαστική συνείδηση. Δηλαδή η αποδοχή μορφών πάλης σε όσους αγωνίζονται των συντεχνιακών- μερικών αγώνων είναι ένα πρώτο βήμα. Εμείς πρέπει να κάνουμε το δεύτερο, σταματώντας να νοιαζόμαστε μόνο για το θέαμα των συγκρούσεων. Πρέπει να διοχετεύσουμε στους μερικούς αγώνες τις αντιλήψεις μας, την συνείδησή μας, την ολοκληρωτική άρνηση αυτού του τρόπου ζωής. Πρέπει εν τέλει να μπολιάσουμε με το μικρόβιο της ελεύθερης αναρχικής σκέψης κάθε στιγμή και κάθε μέρος. Και τότε ας μιλήσουμε σοβαρά για τον εμφύλιο επαναστατικό πόλεμο της δικιάς μας γενιάς. Τέλος δηλαδή στο χέρι μας είναι, ουσιαστικά στο χέρι σας σύντροφοι, η έκβαση αυτών των μαχών που θα συναντήσουμε στο μέλλον.
-R.R.:Μια αλλή ερώτηση που θέλω να σου κάνω είναι πως βλέπετε την καταστολή του αναρχικού κινήματος γενικότερα. Βλέπουμε στο τελευταίο διάστημα των προηγούμενων μηνών ότι ουσιαστικά και πλέον απροκάλυπτα, ενώ γνωρίζουμε ότι στις αναρχικές πορείες και στις διάφορες δράσεις μας επιτίθενται οι μπάτσοι τώρα βλέπουμε απροκάλυπτα και προς τα έξω να βγαίνει ένα κηνύγι μαγισσών απέναντι στους αναρχικούς, στις αναρχικές ιδέες, θα θέλαμε να μας πεις πως βλέπεις την καταστολή του κράτους ως προς αυτό.
-Φ.Δ.:Ένα από τα χαρακτηριστικά της εποχής που διανύουμε είναι η αναβαθμισμένη καταστολή που δέχεται το ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας σε όλη την έκτασή του. Παρόλα αυτά εκτός από λογική, η παραπάνω συνθήκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κατά εμάς κατά κάποιο τρόπο και επιθυμητή. Αφενός γιατί είμαστε εμείς που οξύνουμε κάθε μέρα αυτόν τον πόλεμο και αφετέρου το κράτος μέσα από αυτήν την όξυνση, πιστεύουμε ότι νιώθει ότι απειλείται και γι’αυτό αντεπιτίθεται. Οι συνθήκες που επικρατούνε στην παρούσα φάση στην ελληνική κοινωνία, όπως είπαμε και πριν γεννούν ένα αίσθημα δυσαρέσκειας. Αυτό το αίσθημα θα μπορούσε να συνδυαστεί με την αναρχική σκέψη και δράση φαίνεται όλο και πιο οικειοποιήσιμη σκέψη, οι κρατικοί μηχανισμοί εξαπολύουν μια γενικευμένη επίθεση εναντίον του πιο ριζοσπαστικού κομματιού της κοινωνίας και αυτό θεωρούμε ότι είναι οι αναρχικοί. Τώρα περα από την άμεση αδρανοποίηση των υποκειμένων, η καταστολή έχει και άλλους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι ο παραδειγματισμός. Χτυπώντας δηλαδή τους υπαίτιους μιας συγκεκριμένης ενέργειας επιχειρεί το κράτος, θα λέγαμε να αποκαρδιώσει ας το πούμε έτσι όλους όσους προβαίνουν ή σκέφτονται να προβούν σε παρόμοιες ενέργειες. Και ο συγκεκριμένος σκοπός επιτυγχάνεται και με την συνθήκη της τιμωρίας είτε φυλάκιση, είτε οτιδήποτε άλλο καθώς αυτή είναι που έχει το άμεσο αντίκτυπο στην ψυχολογία του ατόμου. Εδώ αξίζει να πούμε ότι το κράτος αυτή την εποχή διεξάγει ένα πείραμα μέσα σε εισαγωγικά, ένα πείραμα καταστολής στον αναρχικό χώρο. Νέοι μέθοδοι δοκιμάζονται πρώτα και κύρια σε εμας. Τόσο για να δούνε την αποτελεσματικότητά τους όσο και για να δούνε την αντοχή που θα δείξουν τα άτομα. Αυτό γίνεται γιατί όπως έχει αποδειχτει ιστορικά, κάθε νέα μορφή καταστολής μετά από εμάς, μετά δηλαδή από το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι, διαχέεται και στα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που μπορούν να έχουν έναν μερικό αγώνα. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά την επίθεση που δέχτηκε ο αναρχικός χώρος, φαίνεται η προσπάθεια του κράτους να μας εξοντώσει συνολικά. Συγκεκριμένα οι αντάρτες πόλης, ως αυτουργοί των πιο δυναμικών ενεργειών άμεσης δράσης βρίσκονται αντιμέτωποι όχι μόνο με την αστυνομία αλλά και με ένα σαφές και περίπλοκο σύνολο νόμων που αδρανοποιούν το άτομο για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ένα παράδειγμα είναι ο αντιτρομοκρατικός που περιέχει πολλές ασάφειες και που οι ποινές που αντιστοιχούν σε αυτές τις κατηγορίες είναι μεγάλες. Τώρα όμως στο στόχαστρο της καταστολής βρίσκονται και τα στέκια, οι καταλήψεις και γενικότερα αυτό που θα λέγαμε «οι δικοί μας χώροι». Έχουμε και πρόσφατα παραδείγματα με την ΠΙΚΠΑ. Για άλλη μια φορά δηλαδή αποδεικνύεται ότι πέρα από τις έκνομες ενέργειες τα επιτελεία του κρατικού μηχανισμού ενοχλούνται και από τις διαδικασίες κριτικής σκέψης και συνειδητοποίησης, όπως και από την ύπαρξη λόγου που εχθρεύεται τον λόγο της κυριαρχίας. Σημαντικό τέλος είναι να κατανοήσουμε ότι η καταστολή δεν στοχεύει όλους μας αλλά χτυπάει μεθοδευμένα. Έτσι λοιπόν η οργάνωση απέναντι της αλλά και η ανάλυσή της είναι σημαντικά στοιχεία για την αντεπίθεση μας σε αυτήν .
-R.R.:Μια τελευταία ερώτηση σχετικά με μια δίκη-παρωδία που διαδραματίζεται τον τελευταίο καιρό της δίκης σπφ, της υπόθεσης χαλανδρίου, πως βλέπετε αυτό το δικαστήριο;
-Φ.Δ.:Καταρχήν όλο το χρονικό διάστημα που ακολούθησε τις συλλήψεις του Σεπτέμβρη του 2009, στο χαλάνδρι αναφέρομαι, διάφοροι μηχανισμοί του κράτους δηλαδή μπάτσοι, δικαστικές αρχές, με πρωτοστάτες πάλι τα μμε διαμόρφωσαν ένα ιδιαίτερο κλίμα τρομολαγνείας. Μέσω αυτού παρατηρήσαμε και την προσπάθεια από την μια να απονοηματοδοτηθει η πολιτική ταυτότητα υων κατηγορουμένων καθώς τα κανάλια δεν έκαναν άλλη δουλειά από το να παρουσιάζουν τις προσωπικές στιγμές των ατόμων. Και όχι μόνο προσωπικά στοιχεία αλλά γενικότερα συκοφαντίες. Και από την άλλη ήθελαν ουσιαστικά να δημιουργηθεί ένα αίσθημα φόβου στα μέλη καθώς και στα εν δυνάμει μέλη της επαναστατικής κοινότητας γενικότερα. Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτό το κλίμα μετέπειτα είδαμε να ξεκινάει και το ειδικό δικαστήριο κάτω από τα δρακόντια και τα θεαματικά μέτρα που πάνω κάτω έχουμε δει όλοι μας. Η τρομοκρατική κράτησε τα στοιχεία όσων ήθελαν να παρακολουθήσουν την δίκη και που ήθελαν με αυτό τον τρόπο να σταθούν δίπλα στους συντρόφους τους. Έγινε λοιπόν η προσπάθεια απομόνωσης των κατηγορουμένων συντρόφων από τους αλληλέγγυους. Και η αστυνομία βέβαια κατάφερε επίσης να ανοίξει ή να διευρύνει ήδη υπάρχοντες φακέλους υπόπτων. Τώρα όσο για τους συντρόφους που κατηγορούνται από την αρχή έδειξαν ότι δεν ήταν διατεθειμένα να θυσιάσουν την αξιοπρέπεια τους για χάρη καμιάς ευνοϊκότερης μεταχείρισης όσον αφορά την δικαστική απόφαση και επέλεξαν να αγωνιστούν με διάφορους τρόπους, ένας από αυτούς ήταν και η απεργία πείνας απαιτώντας την λήξη του φακελώματος και την ηχογράφηση της διαδικασίας ώστε να εξασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της δίκης. Με αυτόν τον αγώνα εμείς πιστεύουμε ότι ανέδειξαν, όπως έχουμε γράψει και σε ένα κείμενό μας ότι η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη σχέση και επέδειξαν την δική τους αδιαλλαξία απέναντι σε αυτήν του δικαστηρίου αρνούμενοι να ενδώσουν στις επιδιώξεις της αντιτρομοκρατικής . Με αυτή την δίκη να αποτελεί την πρώτη από μια σειρά δικαστηρίων και τις διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου μπορούμε να βγάλουμε διάφορα συμπεράσματα όσον αφορά τις προθέσεις της κυριαρχίας μέσα στο τελευταίο εξάμηνο και να υπάρχουν πολλά προβλήματα όσον αφορά την ευρυθμη λειτουργία του κράτους. Είδαμε να καταβάλλεται από το μέρος του τεράστια ποσά ενέργειας τόσο για την καταστολή πορειών και τοπικών αγώνων όπως η Κερατέα όσο και για να κατορθωθεί ένα καίριο πλήγμα στον αναρχικό χώρο και στο αντάρτικο πόλης. Αυτή η έντονη καταστολή λοιπόν που στρέφεται ενάντια σε όποιον αποφασίζει να αγωνιστεί δίνοντας προσοχή στους πιο ριζοσπαστικούς χώρους όπως είπαμε παραπάνω δηλ όπως είναι ο αναρχικός αντανακλά την ανησυχία και τον φόβο της κυριαρχίας για την εξάπλωση των επαναστατικών ιδεών και πρακτικών. Σε μια συγκυρία όπου υπάρχει πρόσφορο έδαφος για κάτι τέτοιο. Καθώς και την προσπάθειά της για την αποκατάσταση της ασφάλειας και της κοινωνικής ειρήνης. Οι πολλές συλλήψεις που έγιναν λοιπόν το τελευταίο αυτό εξάμηνο καθώς και οι δίκες που θα ακολουθήσουν έχουν σκοπό να λειτουργήσουν σαν παράδειγμα, ώστε να τρομοκρατηθεί όποιο άτομο αγωνίζεται ή ακόμα και η σκέψη να το κάνει. Έτσι από αυτά που έγιναν στο δικαστήριο γίνεται εμφανής η πρόθεση του κράτους για την απομόνωση των αιχμαλώτων πολέμου και την αποκοπή κάθε σύνδεσής τους με τις συνιστώσες της ευρύτερης επαναστατικής κοινότητας. Αυτό που εμείς σαν φυλακισμένοι επαναστάτες έχουμε να πούμε είναι ότι δίνουμε την δύναμή μας στους 4 συντρόφους που επέλεξαν να μην παρευρεθούν στο δικαστήριο, όπως όμως και την αλληλεγγύη μας σε όσους από τους υπόλοιπους φέρθηκαν με αξιοπρέπεια στο δικαστήριο.
-R.R.:Θα θέλαμε να πούμε και να επιβεβαιώσεις κι εσύ ότι όλα αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω και από εσένα και από τον σύντροφο Σωκράτη ότι μιλήσατε εκ μέρους και των τεσσάρων της υπόθεσής σας και ότι όλα αυτά που είπατε αντιπροσωπεύουν και τους υπόλοιπους.
-Φ.Δ.:Αυτό εννοείται και ο Σωκράτης και εγώ μιλήσαμε εκ μέρους όλων. Αυτό που θέλουμε να πούμε επίσης είναι ότι θέλουμε να δώσουμε σε σας από το Revolt ένα μεγάλο μπράβο και για την επίθεση που δέχτηκε ο σταθμός από τα φασιστάκια, τελοσπάντων ο,τι και αν ήταν, δεν χάσατε καιρό, ξαναστήσατε όλες τις δομές και τις πρακτικές του σταθμού και μέσα σε πολύ λίγο καιρό ήσασταν έτοιμοι να ξαναβγήτε στον αέρα. Θυμάμαι εμείς ήμασταν φυγόδικοι και πληροφορηθήκαμε από το internet για τον σταθμό ότι το Revolt ξαναβγαίνει στον αέρα και είχαμε αισθανθεί γενικότερα πολύ περήφανοι και θα θέλαμε να σας εκφράσουμε κι εμείς την αλληλεγγύη μας όπως μας την εκφράσατε κι εσείς και το κουράγιο να συνεχίσετε να φιλοξενείτε και την φωνή των κρατούμενων αλλά και τον αγώνα για αντιπληροφόριση.
-R.R.:Σύντροφε να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια. Αυτά είχαμε εμείς να πούμε.. έχεις να προθέσεις κάτι τελευταίο;
-Φ.Δ.:Γενικά αυτό: κουράγιο και δύναμη σε όλους τους συντρόφους. Οι καιροί είναι δύσκολοι, το έχουμε καταλάβει όλοι μας.. πάντα ήταν δύσκολοι, αυτό που πρέπει να έχουμε πείσμα και γενικότερα πάντα με αξιοπρέπεια να συνεχίσουμε τον αγώνα που έχουμε αποφασίσει να διεξάγουμε. Αυτό.
-R.R.:Ωραία, τους συντροφικούς μας χαιρετισμούς να δώσεις και μέσα σ’όλους τους υπόλοιπους κρατούμενους στις φυλακές κορυδαλλού, την αλληλεγγύη μας προφανώς σε όλους τους φυλακισμένους.. Στο σημείο αυτό η συνομιλία μας με τους προφυλακισμένους συντρόφους για την υπόθεση του Βύρωνα Τσίφκα και Φεσσά καθώς επίσης και με τον σύντροφο Σκουλούδη έφτασε στο τέλος της.
