Στις 5 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί το εφετείο του αναρχικού Μπάμπη Τσιλιανίδη που κατηγορείται για ληστεία στο οικονομικό τμήμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ. Η ίδια η στάση του συντρόφου απέναντι στη δικαιοσύνη, σε όλα τα στάδια της δικαστικής του ομηρίας (προανακριτικά, ανακριτικά, δικαστικά, πειθαρχικά παραπτώματα μέσα στη φυλακή) μιλάει από μόνη της. Ο Μπάμπης δεν απολογείται μπροστά στους “ιεροεξεταστές” της εποχής μας. Ο Μπάμπης δεν δήλωσε αθώος και αυτό είναι κάτι που το πληρώνει ακόμα, μιας και ήταν αρκετό για να τον χρεώσουν με 10 χρόνια φυλακής.
Από το δεν δηλώνω αθώος βέβαια, μέχρι το δηλώνω ένοχος υπάρχει μία απόσταση. Και αυτή την απόσταση θα προσπαθήσουμε σήμερα να μετρήσουμε.
Για την “ετσιθελική” αρπαγή του χρόνου της φυλακής που έχει “βγάλει” έχουν γραφτεί πράγματα στο παρελθόν, για τα ακατάληπτα που έλεγε ο εισαγγελέας στο πρωτόδικο δικαστήριο επίσης. Αν κάτι μπορούμε να προσθέσουμε λίγες μέρες πριν το εφετείο του για να κρατηθεί στη συλλογική μνήμη, είναι μερικά αποσπάσματα από τη καθαρογραφή των πρακτικών του πρωτόδικου δικαστηρίου στη Θεσσαλονίκη στις 22-1-2014. Είναι οι αντιδράσεις των ανθρώπων που δούλευαν στα γραφεία του οικονομικού τμήματος του ΑΧΕΠΑ την ώρα της ληστείας, όταν τους δείξανε το μαντήλι σε φωτογραφία.
Όχι, μην προτρέχει ο αναγνώστης ή η αναγνώστρια. Τα όσα θα ακολουθήσουν δεν έχουν καταγγελτικό χαρακτήρα, δεν είναι εδώ για να μιλήσουν εξ αποστάσεως για την αθωότητα του Μπάμπη και του κάθε Μπάμπη, ανοίγοντας το δρόμο στις καταδίκες όσων έχουν πιο “τρανταχτά” στοιχεία να τους βαραίνουν. Για εμάς όλοι οι αναρχικοί και επαναστάτες που αιχμαλωτίστηκαν, με στοιχεία ή χωρίς, είναι κομμάτι που λείπει από τους αγώνες των εκτός των τειχών.
Είναι όμως μια παρακαταθήκη που πρέπει να μείνει, το πως βγήκε μια απόφαση σε δικαστήριο, μια απόφαση που πήγε αντιστρόφως ανάλογα με την όλη διαδικασία εξέτασης μαρτύρων και στοιχείων. Προσπερνώντας λοιπόν τα όσα έχουν ειπωθεί γύρω από το DNA ως αποδεικτικό στοιχείο, μιας και έχουν γραφτεί επίσης αρκετές φορές (τα οποία αποτελούν και ένα κύριο άξονα γύρω από τη συγκεκριμένη δίκη), θα αφήσουμε τους μάρτυρες να μιλήσουν για τα γεγονότα που έζησαν τη μέρα της ληστείας.
Για να αφήσουμε στην συλλογική μας κριτική σκέψη το γιατί και το πώς ο εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του συντρόφου, για το πώς το δικαστήριο την επικύρωσε, για να σταματήσουμε να τρέφουμε αυταπάτες για τη δικαιοσύνη και το ρόλο της μέσα σε μια ταξικά και εξουσιαστικά δομημένη κοινωνία, για να βρούμε μία ακόμη αφορμή για να αγωνιστούμε ατομικά και συλλογικά για την απελευθέρωση των αναρχικών κρατουμένων, για την καταστροφή των φυλακών ταυτόχρονα με την καταστροφή της κοινωνίας που τις χρειάζεται και τις γεννά.
Μάρτυρας 1, υπάλληλος του νοσοκομείου. “Σε εμένα δε μου έδειξαν κανένα μαντήλι”.
Μάρτυρας 2, υπάλληλος του νοσοκομείου. “Τη φωτογραφία με το μαντήλι που μου δείχνετε δεν το αναγνωρίζω”.
Μάρτυρας 3, υπάλληλος του νοσοκομείου. “Δε θυμάμαι κανέναν να το φοράει το μαντήλι αυτό”.
Μάρτυρας 4, υπάλληλος του νοσοκομείου. “Στο σημείο αυτό του επιδείχθηκε μαντήλι σε φωτογραφία το οποίο δεν το αναγνώρισε”.
Μάρτυρας 5, υπάλληλος του νοσοκομείου. “Στο σημείο αυτό επιδείχθηκε φωτογραφία με μαντήλι και είπε ότι δεν ήταν αυτό που φορούσαν”.
Άλλοι δύο μάρτυρες δεν είδαν τα γεγονότα παρά μόνο κατέθεσαν για το οικονομικό κομμάτι της ληστείας αλλά και ένας μπάτσος που είπε πως δε γνωρίζει για την υπόθεση.
Αυτές ήταν λοιπόν οι απαντήσεις των μαρτύρων στο δικαστήριο, ακολούθησε μια εμπεριστατωμένη αποδόμησηαπό βιολόγο, του τρόπου που οι μπάτσοι χρησιμοποιούν το DNA ως αποδεικτικό στοιχείο αλλά και η επισήμανση πως βρέθηκε μείγμα DNA τουλάχιστον δύο ατόμων, κομμάτι του οποίου προσομοιάζει με του Μπάμπη, και όχι το DNA του Μπάμπη. Διαβάστηκαν τα έγγραφα των μπάτσων που λένε πως μέσα στο μείγμα που βρέθηκε στο μαντήλι, είναι το DNA του Μπάμπη και ξαφνικά ο εισαγγελέας δηλώνει off the record, μιας και δε καταγράφτηκε ποτέ στα πρακτικά “αν ήταν αθώος να ερχόταν να το έλεγε” και “αν ήταν αθώος θα έδινε με τη θέληση του DNA”. Επίσημα και μετά από όλα αυτά διαβάζουμε:
“Επειδή από τις καταθέσεις των μαρτύρων της κατηγορίας και της υπεράσπισης που εξετάστηκαν στο δικαστήριο τούτο, την ανάγνωση των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης και των νομίμως προσκομιζόμενων και επικαλούμενων εγγράφων που αναφέρονται στα πρακτικά της δίκης αυτής αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 14.25 ώρα της 26ης Ιουλίου 2010 ο κατηγορούμενος Χαράλαμπος Τσιλιανίδης και τρεις αγνώστων στοιχείων ταυτότητας δράστες, συναποφάσισαν, σχεδίασαν και εκτέλεσαν ληστεία στο χώρο των γραφείων του λογιστηρίου ΑΧΕΠΑ….”(;;;;;;;;;;)
Το να ψάχνεις για μια λογική σειρά γεγονότων μέσα σε ένα άνδρο ενός παράλογου κόσμου, είναι μάταιο.
Δεν είναι όμως μάταιο να αγωνίζεσαι ενάντια στο σαδισμό του πολιτισμού της εξουσίας με κάθε μέσο, με όποιο κόστος.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ
