Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
Με τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας να αυξάνονται και να γίνονται όλο και πιο ευδιάκριτες και με το φάντασμα της εξέγερσης να στοιχειώνει τα όνειρα των κυρίαρχων αυτού του κόσμου, όσοι διαχειρίζονται τις ζωές μας έχουν ένα τελευταίο χαρτί για να παίξουν: Την καταστολή.
Η διάχυση φασιστικών αντιλήψεων, τα ρατσιστικά πογκρόμ σε μετανάστες και τα δημοκρατικά μαχαιρώματα που τα συνοδεύουν, η αύξηση της αστυνόμευσης και του πανοπτικού ελέγχου, η προπαγάνδα του φόβου που αναπαράγουν τα Μ.Μ.Ε., η νομική θωράκιση του καθεστώτος απέναντι στους αναρχικούς και τους επαναστάτες που μάχονται για την απελευθέρωση της ζωής, είναι οι αναμενόμενες κινήσεις πανικού ενός καθεστώτος που, μετέωρο, καθώς είναι, προσπαθεί να προσφέρει το μόνο που του έχει απομείνει: Τρόμο και ασφάλεια.
Αφού λοιπόν φρόντισε να διασπάσει κάθε έννοια κοινότητας μεταξύ των αγωνιστών και των αγωνιστριών, μοιράζοντας με το φτυάρι επίπλαστες ταυτότητες και διαχωρισμούς (βίαιοι-μη βίαιοι, αντάρτες-κινηματικοί, ένοπλοι-καταληψίες, έλληνες-μετανάστες, νόμιμοι-παράνομοι κλπ) –κι εδώ σηκώνει μια μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσο κι εμείς οι ίδιοι τις αναπαράγαμε- ξεκίνησε το ξεσκαρτάρισμα: Αφού αποπειράθηκε να θάψει στα μπετόν και τα συρματοπλέγματα μια 50αδα αναρχικών τα τελευταία 2 χρόνια (ένοπλους και μη), αφού έστειλε μπάτσους να τακτοποιήσουν το «μεταναστευτικό πρόβλημα», αφού διέλυσε –με τόσο κόστος βέβαια- τις δεκάδες μαχητικές διαδηλώσεις –μικρές γιορτές απελευθερωτικής βίας και συνάντησης των εξεγερμένων-, έπρεπε να στείλει ένα σαφές μήνυμα στις καταλήψεις, μέσα στο καλοκαίρι που δυστυχώς υπήρξε ένα μικρό ανάχωμα για τους συλλογικούς απελευθερωτικούς αγώνες.
Πράξη 1η
Μια μέρα μετά από πορεία συντροφισσών/συντρόφων που διέλυσε μάζωξη μελών της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο, στέλνοντας τους στον αγύριστο κι αποδεικνύοντας πως οι δρόμοι ήταν και είναι κτήμα των εξεγερμένων, εμπρηστικός μηχανισμός τοποθετείται στην κατάληψη Apertus . Λίγες μέρες μετά και ύστερα από κάλεσμα συλλογικοτήτων και καταλήψεων της περιοχής πραγματοποιείται πορεία 350 αναρχικών/ αντιεξουσιαστών/ αντιφασιστών-στριών σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, κάνοντας ξεκάθαρο πως κάθε επίθεση σε αγωνιστές και καταλήψεις θα βρίσκει απέναντί της συσπειρωμένες τις μαχητικές κοινότητες του αναρχικού αγώνα.
Πράξη 2η
Δυο μέρες μετά, πυρπολείται επίσης από εμπρηστικό μηχανισμό, η κατάληψη Δράκα στην Κέρκυρα. Τοποθετημένος από φασιστικά χέρια για να γίνει η μπίζνα του κράτους, μιας και το νοσοκομείο στο οποίο ανήκει, μετά τον εμπρησμό, δήλωσε στον τοπικό εισαγγελέα ότι επιθυμεί το κτίριο για αξιοποίηση, ενώ τόσα χρόνια ήταν παρατημένο. Δεκάδες παρεμβάσεις/συγκεντρώσεις/μοιράσματα έγιναν σε πολλές πόλεις της Ελλάδας σε ένδειξη αλληλεγγύης.
Πράξη 3η
Αρχές Αυγούστου, στην πιο «νεκρή» περίοδο, γίνονται επανειλημμένες απόπειρες διακοπής του ρεύματος στην κατάληψη Δέλτα στη Σαλονίκη κατ’ εντολή των Τ. Ε.Ι. στα οποία ανήκει το κτίριο. Έγιναν επίσης συγκεντρώσεις, μοιράσματα, αλλά και περιφρούρηση του κτιρίου για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο και το όλο θέμα πήρε αναβολή ένα μήνα, πηγαίνοντας στον εισαγγελέα. Εδώ να υπενθυμίσουμε πως παρόμοιο συμβάν είχε λάβει χώρα στα τέλη Ιούνη στην κατάληψη του Βοξ. Με την ΔΕΗ να αποπειράται να κόψει το ρεύμα αλλά να μην τα καταφέρνει, μετά την επέμβαση των καταληψιών.
Ποντάροντας στην χρονική περίοδο του καλοκαιριού και στο άτυπο «time out» των αγώνων, το κράτος και οι ρουφιάνοι του, οι κάθε είδους φασίστες, επιχείρησαν να επαναδιατυπώσουν ένα μήνυμα πολέμου προς τους καταληψίες αλλά και ευρύτερα , στις κοινότητες του αναρχικού αγώνα στον ελλαδικό χώρο. Έφαγαν τα μούτρα τους όμως. Πράγμα που θα ξανασυμβεί, όσο ξεχνάν πως οι αναρχικοί/αντιεξουσιαστές μετέχουν ήδη συνειδητά στην ανειρήνευτη μάχη μεταξύ των δυνάμεων της ελευθερίας και των δυνάμεων της δουλείας.
Πράγμα που θα ξανασυμβεί όσο εμείς δεν ξεχνάμε την αναγκαιότητα περαιτέρω οργάνωσης/συλλογικοποίησης μας στην κατεύθυνση της όξυνσης των εχθροπραξιών με την κρατική μηχανή και του αδιάκοπου αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση.
Ενός αγώνα που δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει αμαχητί χώρο και χρόνο στον εχθρό.
Αν κάτι χρειάζεται να στεριώσει και να εξαπλωθεί είναι η αποφασιστικότητα στις επιλογές, η αλληλεγγύη στις σχέσεις μεταξύ των εξεγερμένων, η άρνηση τεμαχισμού του αγώνα μας με κριτήρια διακοπών ή «επαναστατικών ειδικεύσεων».
Όλα τα παραπάνω στον βαθμό που εκδηλώθηκαν ανά περίσταση, μίλησαν καλύτερα από εμάς.
Παρόλα αυτά συνεχίζοντας τον αγώνα ενάντια σε κράτη, σύνορα και φασίστες, ενάντια σε ψυχιατρεία και φυλακές, ενάντια στον καπιταλισμό και στις πρέζες που πλασάρει, ενάντια στον σεξισμό και στην κυριαρχία, ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στις αστυνομίες της κοινωνίας, νοιώσαμε την ανάγκη να στείλουμε ένα χαιρετισμό δύναμης στ’ αλάνια που με κάθε αφορμή οξύνουν τον αγώνα για την απελευθέρωση ανθρώπου-φύσης από τα εξουσιαστικά δεσμά, χαρίζοντάς μας χωρίς να το ξέρουν, λίγο από το πάθος, τη δύναμη και το κουράγιο τους.
Μέσα στις εύφορες κοινωνικές συνθήκες που διανύουμε, να σπείρουμε τον σπόρο της αναρχίας, για να ανθίσει ο ανθός της συνολικής απελευθέρωσης. Να οργανωθούμε σε αντιεραρχικές μαχητικές κοινότητες και να επιβεβαιώσουμε σε κράτος και φασίστες τα χειρότερα των σεναρίων που έχουν κατά νου.
Να τολμήσουμε και να συνεχίσουμε να τολμάμε.
Μέσα κι έξω από τις φυλακές να συντονίσουμε τις καρδιές και τους αγώνες μας ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ με τις καταλήψεις ΑPERTUS (ΑΓΡΙΝΙΟ), ΔΡΑΚΑ (ΚΕΡΚΥΡΑ), ΔΕΛΤΑ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ).
