Στις 18 Ιουλίου διεξάγεται δικαστήριο όπου κατηγορούμαι για ληστεία στο οικονομικό τμήμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ το καλοκαίρι του 2010.
Σε κείμενο που είχαμε δημοσιεύσει μαζί με τους συντρόφους μου πριν την πρώτη μας δίκη ( για τον εμπρησμό οχήματος της ΔΕΗ), είχαμε αναφερθεί στις αποφάσεις που είχαμε πάρει σχετικά με το πώς θα κινηθούμε στα δικαστήρια μας, καθώς και στους λόγους που μας οδήγησαν σ’ αυτές.
Έτσι , με αυτή την αφορμή, δημοσιεύουμε επίσης ένα συλλογικό κείμενο πάνω στο ζήτημα της μισθωτής εργασίας, ενώ όπως έγινε και τον Μάρτιο, αρνούμενος να απολογηθώ στους δικαστές μου, στους διώκτες του πολύμορφου απελευθερωτικού αγώνα, δεν θα παραστώ ούτε σε αυτό το δικαστήριο.
Τα τελευταία χρόνια διανύουμε μια εποχή η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η αναδιάρθρωση του καπιταλιστικού συστήματος, που λαμβάνει χώρα αυτή την περίοδο, έχει προκαλέσει δυσφορία σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και μερική αμφισβήτηση του συστήματος από αρκετούς ανθρώπους.
Η πόλωση του κοινωνικού σώματος οξύνεται ˙ η διάχυση φασιστικών και εθνικιστικών αντιλήψεων και πρακτικών είναι εμφανείς από τη μια, ενώ από την άλλη γίνονται απόπειρες στοιχειώδους αυτοοργάνωσης, ξεπηδούν αγώνες μερικού έστω περιεχομένου και τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια, όπως οι αναρχικοί, συνεχίζουν με πιο ξεκάθαρα χαρακτηριστικά, ανεξαρτήτως συνθηκών, τον αντικρατικό αγώνα.
Μέσα σε αυτήν τη συγκυρία λοιπόν με το καπιταλιστικό όνειρο να ξεθωριάζει, παρατηρούμε και την αναβάθμιση της καταστολής από πλευράς κράτους. Δημιουργία νέων αστυνομικών δυνάμεων, αύξηση της χρήσης υλικού από τις κάμερες που βρίσκονται πλέον σε κάθε γωνιά των μητροπόλεων, δημοσίευση φωτογραφιών υπόπτων και αναζήτηση πληροφοριών από αυτόπτες μάρτυρες, συνεχής αναβάθμιση του τρομονόμου είναι κάποιες από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να προλάβουν το αναπόφευκτο.
Καινούρια προσθήκη στο κατασταλτικό οπλοστάσιο είναι το dna.
H ταυτοποίηση γενετικού μου υλικού που βρέθηκε κοντά στο σημείο της ληστείας είναι το στοιχειό που με εμπλέκει σε αυτήν την υπόθεση. Διώξεις αναρχικών που βασίστηκαν στην «ανακάλυψη» dna έχουν γίνει σε άλλες δύο περιπτώσεις (στις υποθέσεις των αναρχικών Άρη Σειρηνίδη και Σίμου Σεϊσίδη ) ενώ αυτό το νέο «όπλο» στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ έχει χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά και στις διώξεις άλλων αναρχικών στο πρόσφατο παρελθόν.
Η αναβάθμιση της κατασταλτικής στρατηγικής δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, αφού η χρήση της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι οποίες συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην άνοδο του εξουσιαστικού πολιτισμού, από πλευράς κράτους και κυριαρχίας, εφαρμοζόταν από πάντα.
Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικοί οφείλουμε να μην αναλωνόμαστε σε εκκλήσεις για την τήρηση των δικαιωμάτων μας από το κράτος, μιας και αυτά προϋποθέτουν και υποχρεώσεις απέναντι του, ένα συμβόλαιο που οφείλουμε και επιθυμούμε να καταστρέψουμε.
Να προτάξουμε την ολική άρνηση του εξουσιαστικού πολιτισμού και τη ρήξη με κάθε του εκδοχή.
Να παρεμβαίνουμε στους όποιους μερικούς αγώνες με το δικό μας σκεπτικό, δυναμώνοντας τους και ριζοσπαστικοποιώντας τους, ενώ παράλληλα να συνεχίσουμε με ακόμα περισσότερη λύσσα τον αναρχικό αγώνα ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας.
Αναδεικνύοντας την επαναστατική απελευθερωτική προοπτική, διαχέοντας τις αναρχικές αντιλήψεις και πρακτικές, δημιουργώντας εναύσματα για την ανάληψη αντικρατικής δράσης από όλο και περισσότερους ανθρώπους και χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε μέσα κρίνουμε ως πρόσφορα για την ενδυνάμωση του αγώνα, μακριά από δίπολα νόμιμου-παράνομου, να εργαστούμε πάνω στην οικοδόμηση αναρχικών κοινοτήτων.
Άλλωστε για τους εχθρούς μας θα είμαστε πάντοτε ένοχοι για την προσπάθειά μας να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας να ζήσουμε ελεύθεροι, να ορίσουμε τις ζωές μας μόνοι μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, σε αρμονία με την φύση, μακριά από δίκτυα εξουσίας, ελέγχου και διαμεσολάβησης, από σχέσεις που αναπαράγουν ιεραρχίες, καταπίεση και εκμετάλλευση, από την εξάρτηση από “ειδικούς” ˙ μία προσπάθεια, ένας αγώνας που περνά πάνω από την καταστροφή τόσο του καπιταλισμού, όσο και κάθε μορφής διαχείρισης του εξουσιαστικού πολιτισμού.
Να ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις που μας κρατάν αδρανείς.
Να αναπτύξουμε σχέσεις που να αντανακλούν αυτά που προτάσσουμε.
Να προετοιμαστούμε και να δράσουμε για την όξυνση του κοινωνικού εμφυλίου πολέμου, για την εξάπλωση της αναρχίας.
ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
Με την σκέψη δίπλα σε αυτούς που συνεχίζουν τον αγώνα και μάχονται για την ατομική και την συλλογική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας, εντός και εκτός των τειχών σε κάθε γωνιά της γης.
ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ
Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ ΦΥΛΑΚΏΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
18/7/2012
