Η Τετάρτη 29 Ιουνίου αποτελεί την δεύτερη μέρα της γενικής απεργίας, ενός σκηνικού που οι περιβάλλουσες κοινωνικές συνθήκες μας το επιστρέφουν έπειτα από πολλά χρόνια. Ένα βαρύνουσας σημασίας χρονικό σημείο, που δίνει δυνατότητες παρεμβατικότητας στον κοινωνικό παλμό και αποσταθεροποίησης του συστήματος. Την ίδια μέρα, εμείς καλούμαστε να παρουσιαστούμε ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών Αθηνών, όπου και θα επισημοποιηθεί η παράταση της προφυλάκισης μας.
Συνεκτιμωμένων, λοιπόν, των χρονικών συγκυριών, παρακαλούμε κάθε σύντροφο που θα το επιθυμούσε ,να μην αποκοπεί από τις απαιτήσεις της ημέρας, παρευρισκόμενος στην Ευελπίδων. Έχουμε αναφερθεί ξανά στο ζήτημα της αλληλεγγύης, η οποία για εμάς προϋποθέτει ως αφετηρία, την συνέχιση του αγώνα στις πτυχές και στα επίπεδα που από πλευράς μας, κάπως εξαναγκαστικά, στασιμοποιήθηκαν. Η δύναμη που παίρνουμε εμείς για την συνέχιση του, εντός των τειχών, αγώνα μας, δεν πηγάζει τόσο από την φυσική παρουσία συντρόφων στο πλάι μας, όσο από την συνολικότερη παρουσία τους στους αγώνες. Αυτήν την ημέρα, λοιπόν, όπως και κάθε μέρα άλλωστε, κάθε αναρχικός οφείλει να τοποθετήσει το λιθαράκι του στο επαναστατικό μωσαϊκό: συνθετική παρέμβαση στο εσωτερικό κοινωνικών μειοψηφιών που ακροβατούν στο μεταίχμιο από την οργή στην επίθεση, μαχητική παρουσία στους δρόμους, απόκεντρες ενέργειες κοινωνικής απορρύθμισης, καθώς και δυναμικότερες ενέργειες επίθεσης και άμεσης δράσης. Τέλος, θεωρούμε πως πρέπει να γίνει πλέον απόλυτα ξεκάθαρο, πως ο απελευθερωτικός αγώνας, όπως και αν γίνεται αντιληπτός από κάθε αναρχικό, επαναστάτη, αγωνιστή, απαιτεί την ιεράρχηση προτεραιοτήτων και τον καταμερισμό δυνάμεων στις πτυχές του αυτές που έχουν «μείνει πίσω» ή τουλάχιστον πιο «πίσω» από άλλες.
Ευχαριστούμε παρʼολʼαυτά, κάθε σύντροφο που σκόπευε να παραβρεθεί δίπλα μας στα Δικαστήρια Ευελπίδων.
Για όλους του λόγους του κόσμου λοιπόν, την Τρίτη, την Τετάρτη, κάθε μέρα, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και παντού, όλοι στους δρόμους για την αναρχία και την επανάσταση.
ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ