Ξημερώματα Τετάρτης 13 Οκτώβρη κατά την διαφυγή μου από χώρο στάθμευσης οχημάτων της Δ.Ε.Η., κατόπιν πυρπόλησης μερικών αυτοκινήτων της, βρέθηκα περικυκλωμένος από αστυνομικούς της ασφάλειας. Εν συνεχεία οδηγήθηκα, με τις χειροπέδες πισθάγκωνα, σε συμβατικό όχημα της ΕΛ.ΑΣ., περιμένοντας όπως είπαν να επεκταθεί η φωτιά, για να ξεκινήσει η μεταγωγή μου στην ΓΑΔΘ.
Η χρονική στιγμή της σύλληψης μου αποτέλεσε και την έναρξη του διαρκή ψυχολογικού πολέμου που ακολούθησε, με τις γνωστές τακτικές της ΕΛ.ΑΣ. όσον αφορά τον χειρισμό τέτοιων καταστάσεων. Η γκάμα ήταν μεγάλη. Από “αδελφικές” συμβουλές ηλιθίων και σχόλια τύπυ “εσείς βλέπετε εχθρούς εμείς όχι” μέχρι εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς εις βάρος μου και εις βάρος συντρόφων. Από φιλικές ερωτήσεις σε άνετους χώρους με κερασμένες πορτοκαλάδες, μέχρι πολύωρες ανακρίσεις απειλητικού χαρακτήρα σε μια προσπάθεια εξόντωσης και προσβολής της αξιοπρέπειας μου. Από έρευνες σε σπίτια, μέχρι εντάλματα σύλληψης που αποσκοπούν στην στοχοποίηση και ποινικοποίηση ενός ευρύτερου φιλικού και συντροφικού μου κύκλου. Όλα αυτά υπό το πρίσμα της νέας και εξελιγμένης αντιτρομοκρατικής πολιτικής.
Αυτή την στιγμή βρίσκομαι προφυλακισμένος στις φυλακές Αυλώνα. Αντιλαμβάνομαι την θέση αυτή, όχι τόσο ως ενός κρατουμένου που διώκεται για τις πράξεις του, αλλά ως ενός αιχμαλώτου πολέμου που βρίσκεται σε κατάσταση ομηρίας στα χέρια του εχθρού.Σε έναν χώρο απομόνωσης, ρόλος του οποίου είναι ο έλεγχος και η περιθωριοποίηση όποιου στοιχείου αποτελεί κίνδυνο και απειλή στα καθεστωτικά σχέδια, αποκόπτεται από τα πλαίσια της νομιμότητας, του συμβιβασμού και της υποταγής, διαταράσσει την ομαλότητα της κοινωνικής ροής και δεν συμμορφώνεται στους κανόνες της. Όποιου στοιχείου δεν είναι παραγωγικό στον κοινωνικό ιστό, δεν εφαρμόζει σωστά την λειτουργεία που του έχει επιβληθεί να ασκεί κατό από το δόγμα της τάξης και της ασφάλειας, και δεν συμβάλλει στην προώθηση και διατήρηση του εξευτελιστικού και ταπεινωτικού τρόπου ζωής. Τέλος, όποιου αγωνίζεται, οργανώνεται, επιτίθεται και στοχεύει στην ανάδειξη του επαναστατικού πολέμου που έρχεται να ταράξει τα θεμέλια του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου.
Τάσσομαι και γω λοιπόν υπέρ αυτού του επαναστατικού πολέμου, υπέρ της πολύμορφης επαναστατικής διαδικασίας και εξέλιξης, κύρια εφόδια της οποίας είναι η άρνηση για το υπάρχον, η επαναστατική συνείδηση και η ανάγκη για δράση, που στοχεύει στην ολική ρήξη και αποδόμηση κάθε συστήματος, σχέσης και ηθικής που καταπιέζει τον ελεύθερο άνθρωπο, έχοντας ήδη αναγνωρίσει και νιώθοντας έτοιμος να αντιμετωπίσω το κόστος των επιλογών μου.
Για αυτούς τους λόγους αναλαμβάνω την ευθύνη για την εμπρηστική επίθεση, στην Θεσσαλονίκη στην συμβολή των οδών Μ.Αλεξάνδρου και Εντισσον, σε χώρο στάθμευσης οχημάτων της Δ.Ε.Η. θέλοντας με αυτό το χτύπημα να αναδείξω μια ακόμα εχθρική πτυχή, ένα ακόμα κομμάτι του κρατικού μηχανισμού.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΝ.
Φυλακές Αυλώνα
5 Νοέμβρη 2010
