Αλληλεγγύη στον αναρχικό Μπάμπη Τσιλιανίδη

babis-copyInternational call for solidarity with Babis Tsilianidis (in english)

Γενάρης του 2011. O αναρχικός Μπάμπης Τσιλιανίδης συλλαμβάνεται όντας φυγόδικος, μαζί με άλλους τρεις συντρόφους, στο πλαίσιο αστυνομικής επιχείρησης στην Αθήνα και οδηγείται στη φυλακή.

Η δίωξή του έχει να κάνει (πέρα από το εις βάρος του ένταλμα για εμπρησμό οχήματος ΔΕΗ και εγκληματική οργάνωση) με κατηγορίες του αντιτρομοκρατικού νόμου (διακεκριμένη οπλοκατοχή και ανώνυμη τρομοκρατική οργάνωση). Ο Μπάμπης αρνείται να συνεργαστεί με τις Αρχές, δεν απολογείται και προφυλακίζεται και για τις δύο υποθέσεις στις φυλακές Κορυδαλλού.

Νοέμβρης του 2011. Ο σύντροφος, και ενώ ήδη βρίσκεται στις φυλακές Κορυδαλλού, καλείται για τρίτη φορά στο γραφείο του ανακριτή προκειμένου να απολογηθεί για μια νέα υπόθεση. Η υπόθεση αυτή αφορά μια ένοπλη ληστεία στην οικονομική πτέρυγα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη.

Η καινούργια δικογραφία στοιχειοθετείται βάσει ενός μαντιλιού που βρέθηκε κοντά στο χώρο όπου πραγματοποιήθηκε η ληστεία, πάνω στο οποίο, κατά τους μπάτσους, υπάρχει γενετικό υλικό (DNA) του Μπάμπη μέσα σε μείγμα με άλλα DNA.

«Η αναβάθμιση της κατασταλτικής στρατηγικής δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, αφού η χρήση της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι οποίες συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην άνοδο του εξουσιαστικού πολιτισμού, από πλευράς κράτους και κυριαρχίας, εφαρμοζόταν από πάντα. Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικοί οφείλουμε να μην αναλωνόμαστε σε εκκλήσεις για την τήρηση των δικαιωμάτων μας από το κράτος, μιας και αυτά προϋποθέτουν και υποχρεώσεις απέναντί του, ένα συμβόλαιο που οφείλουμε και επιθυμούμε να καταστρέψουμε».

Μάρτης και Νοέμβρης του 2012. Πραγματοποιούνται οι δίκες για τις υποθέσεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης· ο Μπάμπης δεν παρίσταται και παραθέτει τις απόψεις του γύρω από τις υποθέσεις μέσα από δημόσια κείμενα. Και στις δύο δίκες οι κατηγορίες πέφτουν, και παραμένουν μόνο κάποια πλημμελήματα (σύσταση συμμορίας και συνέργεια σε εμπρησμό στην πρώτη με ποινή φυλάκισης 2 ετών και 10 μηνών, και σύσταση συμμορίας και απλή οπλοκατοχή στη δεύτερη με ποινή φυλάκισης 4 ετών). Σε αυτό το σημείο συντελείται και το εξής: οι έδρες, για μια ποινή που δεν είναι καν εκτιτέα, αφαίρεσαν από τον Μπάμπη τον πραγματικό χρόνο των προφυλακίσεών του. Μη εκτιτέα είναι η ποινή όταν μπορεί κανείς να την εξαγοράσει ή να έχει αναστολή (όπως και έγινε) ως το εφετείο μιας και είναι πολύ χαμηλή. Για τον Μπάμπη είναι σαν να ξαναξεκίνησε ο χρόνος της φυλακής στις 5 Δεκέμβρη του 2012…

Γενάρης του 2013. Πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη το δικαστήριο για τη ληστεία. Ο Μπαμπής δεν παρουσιάζεται έχοντας ήδη δηλώσει:

«… για τους εχθρούς μας θα είμαστε πάντοτε ένοχοι για την προσπάθειά μας να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας να ζήσουμε ελεύθεροι, να ορίσουμε τις ζωές μας μόνοι μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, σε αρμονία με τη φύση, μακριά από δίκτυα εξουσίας, ελέγχου και διαμεσολάβησης, από σχέσεις που αναπαράγουν ιεραρχίες, καταπίεση και εκμετάλλευση, από την εξάρτηση από “ειδικούς”· μία προσπάθεια, ένας αγώνας που περνά πάνω από την καταστροφή τόσο του καπιταλισμού, όσο και κάθε μορφής διαχείρισης του εξουσιαστικού πολιτισμού».

Στο δικαστήριο, κι ενώ κανένας από τους μάρτυρες δεν έχει αναγνωρίσει τον Μπάμπη, κι ενώ βιολόγος-χημικός εξηγεί ότι το DNA, ειδικά όταν είναι μέσα σε μείγμα, δεν μπορεί να αποτελέσει πειστήριο, η έδρα κατ’ εντολήν ανωτέρων της αποφασίζει: 10 χρόνια και 4 μήνες μιας και, όπως δήλωσε ο εισαγγελέας, «αν ήταν αθώος θα έδινε DNA από μόνος του» και «αν ήταν αθώος θα ερχόταν στο δικαστήριο να το αποδείξει».

Ο Μπάμπης γίνεται ο πρώτος αναρχικός στον ελλαδικό χώρο που καταδικάζεται με μοναδικό στοιχείο «δείγμα» γενετικού υλικού. Έκτοτε η ιστορία θα επαναληφθεί, και το DNA θα αποτελέσει επαρκή «μάρτυρα κατηγορίας» ώστε να οδηγήσει κι άλλους «αποκλίνοντες» στις φυλακές της δημοκρατίας.

Σήμερα, ο αναρχικός Μπάμπης Τσιλιανίδης βρίσκεται ακόμα στη φυλακή. Η μόνη υπόθεση που ουσιαστικά τον «κρατάει» είναι αυτή για τη ληστεία, αλλά δεν μπορεί να πάρει άδειες ή να ζητήσει διακοπή της ποινής του εξαιτίας του χρόνου που του έχει κρατηθεί για τις άλλες υποθέσεις.

Στις 5 Ιουνίου θα γίνει το εφετείο του στη Θεσσαλονίκη.

Συμπεράσματα από την υπόθεση

Η γλώσσα των νομικών είναι ξένη για όσους και όσες αγωνίζονται για την καταστροφή των νόμων. Βλέποντας όμως τις αποφάσεις των δικαστηρίων, και ως αποτελέσματα των συσχετισμών δύναμης μέσα στο κοινωνικό πεδίο, αξίζει να έχουμε κατά νου δύο υπαρκτά γεγονότα που παρουσιάστηκαν στις δίκες του Μπάμπη.

Γεγονός πρώτο: Αφαίρεση χρόνου προφυλάκισης με το «έτσι θέλω» στα δύο πρώτα δικαστήρια για ουσιαστικά «αστείες» ποινές, γεγονός που φέρνει το σύντροφο, ενώ έχει εκτίσει 3,5 χρόνια μέσα στη φυλακή, να μετράει ουσιαστικά μόνο τον τελευταίο 1,5 χρόνο.

Γεγονός δεύτερο: Για όσους και όσες παρευρέθηκαν στη δίκη του συντρόφου στις 22 Ιανουαρίου του 2013 οι ατάκες του εισαγγελέα αλλά και το τελικό αποτέλεσμα, που ήταν αντιστρόφως ανάλογο με την όλη εξέλιξη της δίκης, δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο στην ιστορία των πολιτικών διώξεων. Τα γιατί μπορεί να είναι πολλά και πιθανώς να μην τα μάθουμε ποτέ…

Ήταν η περίοδος όπου βγαίναν τα ονόματα όλων των αποφυλακισμένων αναρχικών στη δημοσιότητα και ταυτόχρονα στέλνονταν φαξ σε όλους τους δικαστές (από το υπουργείο προστασίας του πολίτη) με την προτροπή να μην αποφυλακίζονται οι «τρομοκράτες»· ήταν η περίοδος όπου δυναμικές ενέργειες έκαναν το κράτος να τρέχει και να μη φτάνει· ήταν η περίοδος όπου το δόγμα της ασφάλειας εκκένωνε καταλήψεις και έτρωγε πόρτα από ένα πολύμορφο κίνημα προάσπισης των καταλήψεων και των αγωνιζομένων και από πορείες ανά την Ελλάδα που είχαν δεκάδες χιλιάδες συμμετέχοντες. Ήταν το ότι έπρεπε να γίνει μια αρχή για το DNA ως μοναδικό «μάρτυρα κατηγορίας», μιας και οι προηγούμενες προσπάθειες είχαν πέσει στο κενό (με τις περιπτώσεις των συντρόφων Σειρηνίδη και Σεϊσίδη). Ήταν η ίδια περίοδος όπου τα όργανα της τάξης τρομοκρατούσαν ολόκληρα χωριά στη Χαλκιδική και παίρναν DNA με το ζόρι από δεκάδες ανθρώπους για να στήσουν τις δικογραφίες τους. Ήταν το ότι ο σύντροφος αρνήθηκε να δώσει αποτυπώματα και γενετικό υλικό και να δεχτεί το αυτοφακέλωμά του, και έπρεπε να σταλεί ένα μήνυμα· ήταν το ότι αρνήθηκε να παρευρεθεί στο δικαστήριο και να δηλώσει αθώος, όπως περίμενε ο εισαγγελέας, και έπρεπε να παραδειγματιστεί.

Το ζήτημα της αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους αγωνιστές

Δεκάδες είναι οι αιχμάλωτοι αναρχικοί στις φυλακές της Ελλάδας. Πληρώνουν το τίμημα των επιλογών τους, της στάσης τους απέναντι στην κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε, της άρνησής τους να δείξουν μεταμέλεια, να συνεργαστούν με τις Αρχές, της θέλησής τους να παραμείνουν ακέραιοι ως προς τις αξίες και τις αιτίες που τους οδήγησαν να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος και στον καπιταλισμό.

Σίγουρα, οι αιχμάλωτοι σύντροφοι αποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο πως όπου κι αν βρεθεί ένας επαναστάτης θα αδράξει και την παραμικρή ευκαιρία για να αγωνιστεί. Σίγουρα, μέσα από τους αγώνες τους στις φυλακές κι από τις αξίες που προωθούν μέσα σε ένα συμπυκνωμένο κόσμο ανταγωνισμού, κανιβαλισμού και απομόνωσης, το στοίχημα για τη χειραφέτηση του ανθρώπου και την απελευθέρωση της φύσης παραμένει ανοιχτό. Κι όμως.

Οι φυλακισμένοι αναρχικοί λείπουν από τις διαδικασίες μας, τις συνελεύσεις, τους αγώνες, τις συγκρούσεις, τους σχεδιασμούς, τα όνειρα, τα λάθη, τα αδιέξοδα, όσων έξω από τα τείχη των φυλακών συνεχίζουμε να παλεύουμε.

Αντίθετα με μύθους άλλων δεκαετιών που θέλουν τους φυλακισμένους κομάντο, οι φυλακισμένοι αναρχικοί, φιγούρες καθημερινές μέσα στην κοινωνική ζωή και στους αγώνες των καταπιεσμένων που τολμούν να πράξουν, να αγωνιστούν, να επαναστατήσουν, λείπουν τόσο σαν φορείς ελεύθερων ανθρώπινων σχέσεων, όσο και σαν αποφασισμένοι επαναστάτες που μαζί θα αγωνιστούμε με κάθε μέσο ενάντια στην κυριαρχία.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι μαζί τους λοιπόν, όχι μόνο γιατί αναγνωρίζουμε στη στάση ζωής και στις πράξεις τους το κοινό όνειρο και τις κοινές αξίες του αγώνα για την αναρχία, αλλά γιατί θέλουμε και μπορούμε να τους αποσπάσουμε από τα νύχια του κράτους και να τους φέρουμε εκεί όπου ανήκουν: ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και ο Μπάμπης, και δικάζεται σε δεύτερο βαθμό την Πέμπτη, 5 Ιουνίου 2014.

πρωτοβουλία συντρόφων/συντροφισσών από Θεσσαλονίκη

 

 

 

Δημοσιεύθηκε στην Uncategorized. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *